Amaç: Bu çalışmanın amacı maliyetleri en aza indirmek için osteoporoz risk indekslerini kullanarak kemik mineral yoğunluğu (KMY) ölçümünde hangi hastalara öncelik verileceğini belirlemektir.

Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 45 yaş ve üzeri 537 postmenopozal kadın alındı. L1-L4 vertebra ve femur boynu KMY’leri Dual Enerji X-Ray Absorpsiyometri yöntemiyle ölçüldü. Osteoporoz Tarama Aracı (Osteoporosis Screening Tool-OST), Basit Hesaplanan Osteoporoz Risk Tahmini (Simple Calculated Osteoporosis Risk Estimation-SCORE), Osteoporoz Risk Değerlendirme Aracı (Osteoporosis Risk Assessment Instrument-ORAI), Osteoporoz Risk İndeksi (Osteoporosis Index of Risk- OSIRIS) indeksleri ve Dünya Sağlık Örgütü Kırık Riski Değerlendirme Aracı (WHO Fracture Risk Assessment Tool-FRAX) algoritması uygulandı. KMY’si düşük olguları ayırdetmede tahmin değeri en yüksek olan risk indekslerini saptamak amacıyla, indekslerin duyarlılık, seçicilik, pozitif ve negatif tahmin değerleri (PTD ve NTD) araştırıldı.

Bulgular: Olguların %34,3’ünde osteoporoz saptandı. Tüm indekslerde, yüksek risk gruplarında osteoporoz oranı daha yüksekti. Bu çalışmada duyarlılık, seçicilik, PTD ve NTD yönünden en etkili indeksler OST, SCORE ve FRAX-H olarak izlendi. Ancak lomber bölgede, indeksler ile gözden kaçabilecek hasta oranı yeterince düşük bulunmadı.

Sonuç: Lomber bölgede gözden kaçabilecek hasta oranını azaltabilmek için eşik değerlerin yeniden belirlenmesi gerekebilir. Bu yönde çalışmalar gereklidir. Ancak osteoporozda major morbidite ve mortalitenin kalça osteoporozu ve kırıklarına bağlı olduğu düşünülürse bu testlerin tarama testi olarak yararlı olacağı ileri sürülebilir.