Fibromiyalji Sendromlu Hastalarda Klinik Belirtilerin Sıklığı ve Fibromiyalji Sendromu-Hipermobilite İlişkisi
2 Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, İstanbul
3 Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi, Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye
Bu çalışmada fibromiyalji sendromu (FS) olan hastalarda hipermobilite varlığını ve klinik belirtilerin sıklığını saptamayı amaçladık. Polikliniğimize başvuran, 1990 Amerikan Romatizma Birliği kriterlerine göre FS tanısı almış yaş ortalaması 42,6±9,7 yıl olan 52 kadın çalışmaya dahil edildi. Hastalar sosyoekonomik durumları, ağrı ve diğer sistem yakınmaları açısından sorgulandı. Ağrı şiddeti görsel analog skala (GAS) ile, hipermobilite varlığı ise Beighton hipermobilite kriterlerine göre değerlendirildi. Hastaların %67,3’ü evli, %50’si ev hanımı olup, %75’nin ekonomik seviyesi orta idi. Ortalama eğitim süresi 8,8±4,8 yıl, ağrı süresi 4,9±4,6 yıl, GAS 7,2±1,7 cm idi. Sistem sorgulamasında hastaların %96,2’sinde yorgunluk, %76,9’unda sabah tutukluğu, %69,2’sinde uyku bozukluğu mevcuttu. Pearson lineer korelasyon analizi yapıldığında; GAS ile ekonomik durum arasında negatif korelasyon olduğu saptandı (r=-0,32; p=0,021). Medeni hali bekar olan FS’li hastalarda yorgunluk daha fazla bulundu. Ortalama Beighton total skoru 5,4±2 (0-9) idi. Hastaların %81,4’ünde Beighton total skoru ?5 olup, bu da hipermobilite lehine idi. Beighton total skoru ile yaş arasında negatif korelasyon saptandı (r=-0,45; p=0,02). Sonuç olarak, FS’li hastalarda benign hipermobilite olabileceği akılda bulundurulmalıdır.
Keywords : Fibromiyalji sendromu, hipermobilite, Beighton hipermobilite kriterleri