Kronik mekanik bel ve boyun ağrıları klinik uygulamalarda sık karşılaşılan bir sağlık problemidir. Bu çalışmanın amacı, bel ve boyun ağrısı olan hastaları disabilite, anksiyete ve depresyon düzeyi açısından karşılaştırmaktı. Çalışma grupları, kronik mekanik bel ve boyun ağrısı olan toplam 90 (50 bel ağrısı, 40 boyun ağrısı) hastadan oluşturuldu. Tüm hastalara Hastane Anksiyete ve Depresyon Ölçeği (HAD), Görsel Analog Skalası (GAS) ve Ağrı Disabilite İndeksi (ADİ) uygulandı. Ağrı süresi, bel ağrısı grubunda boyun ağrısı grubuna göre anlamlı olarak uzun bulundu (p=0.003). Ağrı şiddeti açısından, bel ağrısı ve boyun ağrısı grupları arasında anlamlı fark yoktu (p=0.920). HAD-anksiyete (HAD-A) ve HAD-depresyon (HAD-D) skorları kıyaslandığında, gruplar arasında istatistiksel olarak fark saptanmadı (p=0.842, p=0.469). Bel ve boyun ağrısı grupları arasında ADİ puanları açısından istatistiksel olarak fark yoktu (p=0.456). Bel ağrısı olan hastaların ADİ skoru ile ağrı süresi arasında pozitif korelasyon saptandı (r=0.342, p=0.015). Oysa boyun ağrısı olan hastalarda ağrı süresi ile ADİ skoru arasında korelasyon yoktu (r=0.273, p=0.08). ADİ ve GAS skorları hem bel (r=0.491, p=0.0001) hem de boyun ağrısı (r=0.612, p=0.0001) grubunda pozitif korelasyon gösterdi. Her iki grupta HAD-A skoru ile ADİ arasında pozitif korelasyon mevcuttu (bel grubu: r=0.36, p=0.0001 boyun grubu: r=0.327, p=0.04). Ancak HAD-D skorları ile grupların ADİ skorları arasında korelasyon bulunmadı. Her iki grup beraber değerlendirildiğinde, HAD-A ve HAD-D eşik üstü olan hastaların ADİ skorları, eşik altı olanlardan anlamlı olarak yüksek bulundu (p=0.002, p=0.01). Kronik mekanik bel ve boyun ağrısı disabiliteye neden olmaktadır. Çalışmamızda, kronik mekanik bel ve boyun ağrısının aynı miktarda disabiliteye neden oldukları ve her iki grupta da, hastaların anksiyete ve depresyon açısından eşit risk altında oldukları saptanmıştır.