Amaç: Proteoglikan kaybının kartilaj resorpsiyonunu belirgin bir göstergesi olmasından dolayı, idrardaki GAG seviyeleri kartilaj yıkımının ölçülmesine olanak sağlayabilir. Bu çalışmanın amacı RA’li hastalarda idrara GAG atılımı ve sistemik tedavi arasındaki ilişkiyi araştırmaktır.

Metod: 34 RA’li hasta (Amercan  College of Rheumatology kriterlerine uygun) ve 34 normal kontrolden 24’lik idrar örnekleri toplandı. Artiküler indeks için 28 eklem değerlendirildi. RA’li hastalar nonsteroid antiinflamatuar ilaç (NSAİİ), steroid <10mg/gün, salazopyrin (SLZ) ve methotrexate (MTX) kullanıyorlardı. Anlamlı hepatik ve renal yetmezliği olan hastalar çalışmaya alınmadı. Tüm idrar örnekleri değerlendirme öncesi -70°C’de saklandı. Biz GAG atılımının ölçümü için dimetilmetilen blue (DBM) boyabağlama yöntemini kullandık.  

                                                                                                                         
Sonuçlar: İdrar GAG seviyeleri RA’li hastalarda kontrolden anlamlı yüksekti (p<0.001). Yavaş etkili antiromatizmal ilaçlarla veya tek başına steroid kullanan hastalarda, NSAİİ kullanan hastalarla karşılaştırıldığında idrar, GAG değerleri anlamlı düşüktü. GAG seviyeleri yavaş etkili temel tedavi ajanı kullananlarda, steroid kullanan gruptan düşüktü (p<0.05). SLZ ve MTX tedavi grupları arasında anlamlı fark bulunamadı. GAG seviyeleri ile artiküler indeks arasında istatistiksel olarak anlamlı bir korelasyon vardı (p<0.05).

Tartışma: Bu çalışma RA’li hastalarda idrar GAG atılımının arttığını ve yavaş etkili ilaç tedavisi sonrasında düştüğünü fakat NASİİ tedavisinden etkilenmediğini göstermektedir.