Objective: It is known that Ghrelin and obestatin have effects on bone metabo­lism. In this prospective study it is aimed to assess serum and saliva ghrelin and obestatin levels in patients with post-menopausal osteoporosis in comparison to non-porotic healthy controls,and to determine the changes in these levels with strontium ranelate treatment. 

Material and Methods: Thirty-six drug-naive patients with postmenopausal osteoporosis and 21 healthy age-matched postmenopausal controls were included. Saliva and blood were collected to assess ghrelin and obestatin. Bone mineral density (BMD) was assessed using dual-energy X-ray absorptiometry. Strontium ranelate (2 g/day) and calcium (1200 mg/day) + vitamin D (800 IU/day) treatment were given to the osteoporotic patients for 6 months.

Results: In patients with post-menopausal osteoporosis, saliva ghrelin levels were significantly higher and obestatin levels were significantly lower than controls at baseline (p<0.05). No significant difference in serum and saliva ghrelin or obestatin levels were achieved with the treatment (p>0.05). Lumbar and femoral BMD increased at the end of 6 months of treatment.

Conclusion: Our results indicate that ghrelin and obestatin levels are key peptides that are need to be investigated in the bone metrabolism as well as in pathogenesis of osteo­porosis.  

Turkish

Başlık: Osteoporozlu Hastaların Serum ve Tükürüklerinde Ghrelin ve Obestatin Düzeyleri ve Stronsiyum Ranelatın Etkisi

Anahtar kelimeler: Postmenopozal osteoporoz, ghrelin, obestatin, stronsiyum ranelat

Amaç: Ghrelin ve obestatinin kemik metabolizması üzerine çeşitli etkilerinin olduğu bildirilmektedir. Bu prospektif çalışmada, postmenopozal osteoporoz tanısı konulmuş bir grup hastada ghrelin ve obestatin hormon düzeylerinin belirlenmesi ve stronsiyum ranelat tedavisi ile değişimin saptanması amaçlandı.

Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya postmenopozal osteoporoz tanısı konulmuş ve tedavi almamış 36 hasta ile aynı yaş grubunda osteoporotik olmayan 21 sağlıklı kontrol grubu alındı. Ghrelin ve obestatin hormonlarını değerlendirmek için kan ve tükürük örnekleri alındı. Kemik mineral yoğunluğu (KMY) ölçümleri, dual-enerji X-ray absorbsiyometri ile yapıldı. Osteoporoz hasta grubuna stronsiyum ranelat (2 gr/gün) ve kalsiyum (1200 mg/gün)  + D vitamini (800 IU/gün) altı ay süre ile verildi. 

Bulgular: Osteoporoz grubunda tedavi öncesi deaçil ghrelin tükürük düzeyleri kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksek iken (p<0,05), obestatin tükürük seviyesi kontrol grubuna göre daha düşük bulundu (p<0,05). Osteoporoz grubunda tedavi öncesi ve sonrası, tükürük ve serum ghrelin ve obestatin değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı fark görülmedi (p>0,05). Tedavinin altıncı ayında yapılan ölçümlerde lomber ve femur boyun KMY değerlerinde yükselme olduğu saptandı.

Sonuç: Sonuçlarımız serum ya da tükürük ghrelin ve obestatin düzeylerinin kemik metabolizması ile osteoporoz patogenezinde araştırılmaya değer peptitler olduğunu göstermektedir.