Amaç: Kardiyopulmoner rehabilitasyon (KPR); kardiyovasküler ve pulmoner hastalığı olan hastalar için fiziksel, psikolojik, sosyal, ruhsal, mesleki ile ekonomik durumun korunması ve iyileştirilmesi amacı ile geliştirilmiş bir programdır. Kardiyopulmoner rehabilitasyonun morbidite ve mortaliteyi azalttığı bilinmekle birlikte, Türkiye’de yaygın olarak uygulanamamaktadır. Bu çalışma ile sağlık çalışanlarının bu konudaki farkındalık düzeyinin araştırılması amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntemler: Bu çalışma çok merkezli, kesitsel bir anket çalışmasıdır. Hekimler, hemşireler, fizyoterapistler ve diğer sağlık disiplinlerindeki sağlık çalışanları arasından; anketle ilgili bilgilendirilmiş imzalı onam verenler çalışmaya dahil edilmiştir.

Bulgular: Çalışmaya 12 merkezden toplam 727 gönüllü dahil edildi. Çalışmaya katılan sağlık personelinin %59,5’i hekim, %31,4’ü hemşire, %5,9’u fizyoterapist ve %3,2’si diğer sağlık disiplinlerindendi. Ankete katılanlardan %79,3’ü KPR hakkında fikri olduğunu belirtti. Kardiyopulmoner rehabilitasyon uygulanabilecek hastalıkların başında koroner arter baypas sonrası (%83,8) ve kronik obstrüktif akciğer hastalığı (%83,2) gelirken; en az uygulanan hastalık ise kalp kapak cerrahisi (%38,9) olmuştur. Ankete katılanların çalıştığı birimde hastalarına KPR konusunda bilgi verme oranı %40,1, fikri olmayanların oranı ise %20,5 idi.

Sonuç: Kardiyopulmoner rehabilitasyon uygulamalarının yapılabildiği merkezlerde yürütülen bu anket çalışmasında, sağlık çalışanlarının KPR hakkında bilgi sahibi oldukları saptandı. Tüm ülke çapında yapılması durumunda bu düzeyin daha düşük olacağı kanısına varılmıştır. Kardiyopulmoner rehabilitasyon hakkında fikir sahibi olunmasına karşın, detaylı bilgi düzeyinin yetersiz olduğu görülmüştür. Ancak, kardiyopulmoner rehabilitasyon uygulamasının yapıldığı merkez sayısı arttıkça hekimler ve diğer sağlık çalışanlarının da bu alanda bilgileneceğini düşünmekteyiz.