Objective: Diabetic foot problems and consequent ulceration in older patients are a major cause of morbidity and permanent disability. One of the major risk factors for ulceration is foot pressure changes. We, in this study, aimed to identify any relation between disease duration and plantar pressure of patients with type 2 diabetes.

Material and Methods: This study was done on 168 feet of 84 diabetic patients. Demographic parameters and body mass index were noted. The patients were allocated according to disease duration as being more (Group 1) or less than 10 years (Group 2). Static and dynamic pedographic evaluation was performed for each of the patients, and results were compared between the groups.

Results: The static pedobarographic evaluation revealed significantly higher forefoot plantar force percentage values in the left feet of patients in group 1. We found that peak phalanx pressure was significantly higher in the left foot, while the contact area was lower in the right foot of group 1 patients, by dynamic pedobarographic evaluation.

Conclusion: Contact area decreases and peak pressure increases during walking in forefoot after 10 years of disease duration in type 2 diabetic patients.

Turkish

Başlık: Tip 2 Diabetes Mellituslu Hastalarda Ayak Taban Basıncına Hastalık Süresinin Etkisi

Anahtar kelimeler: Diabetik ayak, taban basıncı, pedobarografi, hastalık süresi

Amaç: Diabetes mellituslu hastalarda ayak problemleri ve beraberindeki ülserasyonlar, morbidite ve kalıcı disabilitenin en önemli nedenidir. Ülserasyon için önemli risk faktörlerinden biri ayaktaki basınç değişiklikleridir. Biz bu çalışmada, tip 2 diabetli hastalarda taban basıncı ve hastalık süresi arasındaki ilişkinin varlığını tanımlamaya çalıştık.

Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmada 84 diabetik hastanın 168 ayağı değerlendirildi. Yaş, ağırlık, boy ve vücut kitle indeksi gibi demografik özellikler kaydedildi. Hastalar 10 yıldan az (Grup 1) veya fazla (Grup 2) hastalık süresine göre ayrıldı. Statik ve dinamik pedografik değerlendirme her hastada uygulandı ve sonuçlar gruplar arasında karşılaştırıldı.

Bulgular: Statik pedobarografik değerlendirmede Grup 1’deki hastaların sol ön ayak taban basıncı ortalama değeri anlamlı yüksekti (p<0,05). Biz sol ayak pik falanks basınçlarını anlamlı yüksek (p<0,05) bulmamıza karşın, sağ ayak taban temas alanı dinamik pedobarografik değerlendirmede Grup 1 hastalarda anlamlı düşüktü (p<0,05).

Sonuç: Taban temas alanı azalması ve yürüme sırasında ön ayak pik basıncı 10 yıldan fazla hastalık süresi olan tip 2 diabetik hastalarda artmıştır.