Omurilik yaralanması D vitamini eksikliği için bir risk faktörü müdür?
Hastalar ve yöntemler: Çalışmaya Ocak 2013 - Aralık 2014 tarihleri arasında Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Hastanemizin yatan hasta veya polikliniklerine başvuran 125 OY’li hasta hasta grubu olarak ve nörolojik olarak sağlam 142 hasta kontrol grubu olarak alındı. Hastaların elektronik tıbbi kayıtları kullanılarak veriler retrospektif olarak incelendi. Serum 25-hidroksivitamin D [25(OH)D] düzeyi >30 ng/mL normal, 20-30 arası yetersizlik ve <20 eksiklik olarak tanımlandı.
Bulgular: Çalışma ve kontrol grupları arasında yaş, cinsiyet ve kan örneği alınma mevsimleri açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı (p>0.005). Omurilik yaralanması olan grupta medyan serum 25(OH)D düzeyi 12.6 ng/mL (3-59) ve kontrol grubunda 14.4 (5.5-79) ng/mL olarak saptandı. Omurilik yaralanması olan hastaların toplam %95.2’sinde ve kontrollerin %95’inde D vitamini eksikliği veya yetersizliği vardı. Çalışma grubunda serum 25(OH)D düzeyleri, kontrol grubuna kıyasla, istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha düşük olmasına karşın (p=0.006), bu fark klinik olarak anlamlı değildi. Her iki grupta da, serum 25(OH)D düzeyleri cinsiyet ve kan örneği alınma mevsiminden bağımsızdı (p>0.05). Yalnızca OY hastalardaki ambulasyon durumu, serum 25(OH)D düzeylerini etkileyen anlamlı bir faktördü.
Sonuç: Çalışma bulgularımıza göre OY’nin D vitamini eksikliği veya yetersizliğinin bir risk faktörü olduğu sonucuna varılması güç olmakla birlikte, D vitamini yetersizliği veya eksikliği, özellikle ambule olmayan OY’li hastalarda yaygındır. Bu nedenle, OY’li hastalarda serum 25(OH)D düzeyleri rutin olarak incelenmeli ve eksiklik veya yetersizlik durumunda gerekli destek verilmelidir.
Keywords : 25-hidroksivitamin D; rehabilitasyon; omurilik yaralanması; D vitamini eksikliği