Hastalar ve yöntemler: Aralık 2012 - Ağustos 2014 tarihleri arasında yapılan bu çalışmaya inme tarihinden itibaren ilk iki hafta ile altı ay arasında kliniğe başvuran ve rehabilitasyon kliniğinde yatarak tedavi gören, oturma dengesi veya ambulasyonu mümkün olan 42 hasta (27 erkek; 15 kadın; ort. yaş 54.4±14.3 yıl) dahil edildi. Hastaların yaşı, cinsiyeti, dominant eli, hemiplejik tarafı, hastalık süresi, eşlik eden hastalıkları, kullandığı ilaçlar, premorbid egzersiz alışkanlığı ve sigara kullanımı kaydedildi. Hastaların egzersiz kapasitelerini belirlemek amacıyla bisiklet ergospirometrisi yapıldı. Testten sonra ulaşılan maksimum oksijen tüketimi (VO₂), metabolik denklik, testte kalma süresi (ETT zamanı), test sonlandırıldığı andaki yük (load), hastanın zorlanma derecesini gösteren Borg ölçeği, ulaşılan maksimal kalp hızı, birinci saniyedeki zorlu ekspiratuvar hacim (FEV₁), zorlu vital kapasite (FVC) ve FEV₁/FVC değerleri kaydedildi.

Bulgular: Hastaların %43’ünde hipertansiyon, %35’inde koronar arter hastalığı, %33’ünde diyabet, %29’unda beta-bloker kullanımı, %30’unda sigara kullanımı, %40’ında sağ hemiparezi, %6’sında düzenli egzersiz alışkanlığı olduğu tespit edildi. Tüm bu parametrelerden ETT’ye etkili tek faktörün beta-bloker kullanımı olduğu saptandı. Yan etki olarak bir hastada atriyal fibrilasyon gelişti.

Sonuç: Hastaların beta-bloker tedavisi alması egzersiz planı oluştururken hedef kalp hızının hesaplanmasında önemlidir. Keywords : Aerobik egzersiz; egzersiz tolerans testi; inme