Kronik  mekanik bel ağrısı  çok sık karşılaşılan ve günlük yaşam aktivitelerinde  dizabiliteye yol açabilen bir sendromdur. Bu çalışmada kronik mekanik bel ağrısı olan hastalarda spinal mobilite, ağrı ve dizabilite arasındaki ilişki araştırılmıştır. Çalışmaya en az 6 aydır bel ağrısı yakınması olan, yaşları 26-63 arasında değişen toplam 50 hasta (19 erkek, 31 kadın) alındı. Vertebra kırığı, operasyonu gerektiren  bel fıtığı olanlar, gebeler, tümoral ve inflamatuar  olgular, ileri düzeyde lomber spondilartrozu ve spondilolistezisi olanlar çalışma dışında bırakıldılar. Hastalar spinal mobilite, ağrı ve günlük yaşam aktivitelerindeki dizabi-lite  parametreleri yönünden değerlendirildiler. Spinal mobiliteyi ölçmek için fleksiyon, ekstansiyon, sağ-sol lateral fleksiyonlar ve schoeber testi yapıldı. Fleksiyon ve ekstansiyon dereceleri çift inklinometre tekniği ile  ölçüldü. Ağrı değerlendiriminde 0-4 ağrı skalası kullanıldı. Dizabilite düzeyi Ağrı Dizabilite İndeksi (ADI) ve Oswestry Dizabilite Sorgulaması (ODS) ile değerlendirildi. Ağrı ve ADI arasında istatistiksel olarak anlamlı korelesyon saptandı (r=0.54, p=0.0001). Ağrı ve ODS ile orta derecede korelasyon bulundu (r=0.32, p=0.025). Lomber fleksiyon ile ODS arasında orta derecede ters korelasyon saptandı (r=-0.33, p=0.019). Schoeber testi, lateral fleksiyonlar ve ODS ve ADI arasında ise herhangi bir istatistiksel anlamlı korelasyon tespit edilmedi (p>0.05). Sonuç olarak dizabilite sorgulamaları ve klinik ağrı arasında anlamlı bir ilişki olmakla beraber, spinal mobilite arasında bu ilişki saptanmamıştır. Hastaların değerlendiriminde fizik muayenenin yanında dizabilite sorgulamasının yapılmasının hastanın durumunu belirlemede yardımcı olacağı kanısındayız