Amaç: Çalışmamızda artroskopik olarak hamstring grefti ile ön çapraz bağ rekonstrüksiyonu yapılan hastaların rehabilitasyon protokollerinde cihaz yardımıyla sürekli pasif hareket (SPH) uygulamasının dizde eklem hareket açıklığı, şişlik, ağrı değerleri ve fonksiyonel düzey üzerine etkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem: Çalışmada 2009-2011 yılları arasında ön çapraz bağ rekonstrüksiyon cerrahisi uygulanmış ve sonrasında fizik tedavi ve rehabilitasyon programına alınmış hastaların dosyaları retrospektif olarak taranmıştır. SPH uygulanmış 30 hasta (Grup 1) ve SPH uygulanmamış 30 hasta (Grup 2) çalışmaya dahil edilmiştir. Her iki grubun demografik verileri, postoperatif 3. günde, 1. ve 3.ayda fizik tedavi ve rehabilitasyon polikliniğinde kaydedilmiş olan eklem hareket açıklıkları, diz ve kuadriceps çevre ölçümleri, visüel anolog skala (VAS) değerleri, lysholm skorları karşılaştırılmıştır.

Bulgular: SPH uygulanan hastaların postoperatif 4. haftadaki diz fleksiyon açıları istatististiksel olarak anlamlı oranda daha iyi bulunurken (p=0,03), her iki grup arasında postoperatif 3. gün, 4. ve 12. haftada eklem hareket açıklıkları, diz ve kuadriceps çevre ölçümleri, VAS değerleri, lysholm skorları arasında anlamlı farklılık bulunamamıştır.

Sonuç: Rehabilitasyon protokollerinde sıklıkla kullanılan SPH’in cerrahi sonrası erken dönemde fleksiyon açısına bir miktar katkıda bulunduğu, fakat uzun dönemde bir fark oluşturmadığı sonucuna varılmıştır. Erken dönemde hareket açıklığının daha iyi oluşu hareket kabiliyeti açısından önem taşısa da, teknik ekip ve cihaz yetersizliği nedeniyle SPH uygulanmamış hastalarda uzun vadede fonksiyonel sonuçların benzer olduğunun bilinmesi önemlidir.