Postmenopozal Osteoporozda Kemik Mineral Yoğunluğu Üzerine Alendronat ve Kalsitonin Etkinliğinin Karşılaştırılması
2 İstanbul Şişli Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Fizik Tedavi Kliniği, İstanbul, Türkiye
3 Clinic of Physical Medicine and Rehabilitation, Şişli Etfal Training and Research Hospital, İstanbul, Turkey
4 Şişli Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Kliniği, İstanbul
Amaç: Bu çalışmanın amacı, postmenopozal kadınlarda osteoporoz tedavisinde oral alendronat ve intranazal kalsitonin tedavisinin kemik mineral yoğunluğu üzerine etkisini karşılaştırmaktır.
Gereç ve Yöntem: Bu retrospektif çalışmaya 105 hasta dahil edildi. Hastaların 78’i alendronat (10 mg/gün) (Grup I), 27’si salmon kalsitonin nazal sprey (200 IU/gün) almaktaydı. Ek olarak tüm hastalar 600 mg/gün kalsiyum ve 400 IU/gün D vitamini kullanıyorlardı. Hastalar üç yıl düzenli olarak takip edildiler. Değerlendirme tedavinin başlangıcında, 1. ve 3. yıl sonunda kemik mineral yoğunluğu (KMY) ölçümü (LUNAR-DXA) ile iki vücut bölgesinden (lomber omurga L2-4 ve proksimal femur) yapıldı. İstatistiksel analizlerde One-Way ANOVA, Newman Keuls çoklu karşılaştırma testi, bağımsız t testi ve Mann-Whitney-U testleri kullanıldı.
Bulgular: Grup I’de, KMY değerlerindeki artış lomber omurga ve femur boyun bölgelerinde hem 1. hem de 3. yıl sonunda istatistiksel olaral anlamlıydı (p<0,0001). Kalsitonin grubunda 1. ve 3. yılda yalnız femur boyun bölgesi KMY’de anlamlı artış gözlendi (p<0,05).
Sonuç: Bu çalışmaya göre üç yıllık takipte, alendronat tedavisinin lomber omurga ve femur KMY’si üzerine olumlu etkilerinin 12. ayda başladığı, kalsitonin tedavisinin yalnız femurda etkin olduğu gösterilmiştir. Alendronat tedavisi ile KMY değerleri kalsitonin tedavisine göre daha fazla artmıştır.
Anahtar Kelimeler : Osteoporoz, tedavi, kemik mineral yoğunluğu, alendronat, kalsitoni