Elektronöromiyografik İnceleme İsteminin Uygunluğu
2 Acıbadem Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Istanbul, Türkiye
3 Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, Ankara
Amaç: Bu çalışmanın amacı, hastaların tanısında elektronöromiyografik (ENMG) incelemenin etkisini ve istemdeki ön tanının uygunluğunu araştırmaktı.
Gereç ve Yöntem: Çalışma fiziksel tıp ve rehabilitasyon kliniğinde 1 yıllık dönem boyunca tüm ENMG istemleri, istemi yapan hekimin uzmanlık alanı, düşünülen öntanı ve ENMG işlemi sonuçlarının retrospektif olarak incelenmesi ile gerçekleştirildi.
Bulgular: Bu çalışmada 1216 hasta (404 erkek, 812 kadın) değerlendirildi. Hastaların %92,2’si fiziksel tıp ve rehabilitasyon, nöroloji, nöroşirurji ya da ortopedi uzmanlarınca ENMG testi için gönderilmişlerdi. Karpal tünel sendromu %40,7 ile en çok istem yapılan hastalık idi. Hastaların %2,4’ü gibi küçük bir grubunda ön tanısız, ya da semptoma dayalı tetkik istemi yapılmıştı. Hastaların %46,4’ünde istemdeki ön tanı ile ENMG sonucu varılan tanı arasında uyum saptandı. %37,3 hastada normal ENMG çalışma sonuçları bulundu.
Sonuç: Normal ENMG çalışmasının yüksek oranı ve istem ile bulunan sonuç arasındaki uygunluğun düşük oranı, gereksiz ENMG istemlerini ortaya koymaktadır.
Anahtar Kelimeler : Elektronöromyografi, istem uygunluğu