Omurilik Yaralanmalı Hastalarda Uzun Dönemde Fiziksel ve Sosyal Durum
2 Serbest hekim, Bursa
3 Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, Bursa
4 Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, Bursa
5 Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, Ankara
Omurilikyaralanmalı hasta rehabilitasyonunun uzun dönemde amacı maksimum işlevselkapasite ile toplumsal bütünleşmeyi yeniden sağlamak, yaralanma öncesi yaşamına döndürmektir. Bununla birlikte ülkemizde rehabilitasyon kliniklerinde hastaların fiziksel rehailatasyonu yapılmata, hastaya yeni beceriler kazandırılmakta, ancak rehabilitasyonun önemli hedeflerinden olan yeniden işe dönme, işe uyum sağlama ve boş zamanlarını değrelendirme gibi toplumsal ilişkilere yeterince önem verilmemektedir. Bu çalışma kliniğimizde yatark rehabilitasyonu yapılan omurilik yaralanmalı hastaların uzun dönem fiziksel ve sosyal durumlarını ortaya çıkarmak amacıyla düzenlenmiştir. Kliniğimizde rehabilite edilip çıkarılan yaşları 11 ile 70 arasında olan toplam 100 hastaya bu amaçla mektupla bir anket formu gönderildi. Bu ankette hastalardan medikal sorunlar, komplikasyonlar, sossoekonomik özellikler, gnülük yaşam aktiviteleri, boş zamanlarını değerlendirme ile ilgili soruları yanıtlamaları istendi. Ankete yanıt verme oranı % 57 816 kadın, 41 erkek) olup, 14'ü 8% 24.6) tetraplejik, 43'ü 8% 75.4) paraplejikti. % 63'ü 40 yaşın altındaydı. olguların % 66.6'sında mesane işlv bozukluğu, % 47.3'ünde barsak işlev bozukluğu, % 43.8'inde üriner enfeksiyon, 5 17.5'inde bası yarası, % 33.3'ünde kontraktür, % 70.2'sinde ağrı, % 61.4'ünde spastisite bildirilmişti.
Yaralanm öncesi evli olanların 2'si boşanmış, bekar olanların 4'ü evlenmişti. Yaralanma sonrası % 24.6'sı çalışıyor, 5 73.7'si çalışmıyordu. 46 hasta (% 63) işini kaybetmişti. % 24.6'sı kendi çalışarak, % 43.8'i ailesi çalışarak, % 22.8'i emekli maaşı gibi diğer gelirler ile geçiminisağlıyordu. Mimari engeller yönünden en fazl amerdivenle ilgili sorunalrı vardı 8% 38.6). % 36.8'i tekerleki iskemle kullanıyordu. Yaralanma sonrası boş zamanlarını genellikle kitapokuyarak, televizyon seyrederek ve sohbet ederek değerlendiriyorlardı. % 12.3'ü ev işlerini kendisi yaparken, diğerlirene ailenen diğer üyeleriyardımcı oluyordu. Sonuç olarakhastanın yaralanma sonrası koşullara daha uyumlu duruma getirilmesi ve yaşam kalitesininartırılması ile daha başarılı rehabilitasyon sonuçları alınabileceği söylenebilir