Ergen ve genç erişkin erkeklerde static dengenin ilişkili faktörleri olarak bazı antropometrik özellikler, spinal postür ve gövde kas dayanıklılığı
Hastalar ve yöntemler: Nisan 2014 - Haziran 2014 tarihleri arasında, çalışmaya toplam 153 erkek (ort. yaş 20 yıl; dağılım 13-25 yıl) alındı. Boy, kilo, vücut kütle indeksi, bel çevresi, bel-kalça oranı, bel-boy oranı, gövde-sefalik boy, koni indeksi, yağ kütle indeksi ve yağsız kütle indeksinin antropometrik ölçümleri kaydedildi. Esnek eğri ve 4 aktan (2 s./L) formülü ile derecesi hesaplanan açılar ile torasik ve lomber kürvatürler değerlendirildi. Gövde fleksör ve ekstansör dayanıklılık düzeyleri, sırasıyla fleksör dayanıklılık testi ve Sorenson testi ile hesaplandı. Statik denge, tek ekstremite duruş testi kullanılarak değerlendirildi.
Bulgular: Ölçülen tüm antropometrik değişkenler arasında, yalnızca yağsız kütle indeksi ve gövde ekstansör dayanıklılığı arasında anlamlı bir ilişki bulundu (r=0.175, p=0.033). Gövde fleksör ve ekstansör dayanıklılığı, tek başına statik denge ile anlamlı düzeyde ilişkili idi (sırasıyla r=0.359, p=0.000 ve r=0.276, p=0.001). Torasik kifoz açısı ve gövde fleksör dayanıklılığı arasında eş değer negatif bir ilişki saptandı (r= -0.233, p=0.004).
Sonuç: Çalışma bulgularımız, statik denge ve gövde fleksör ve ekstansör dayanıklılığı, torasik kifoz açısı ve gövde fleksör dayanıklılığı ve yağsız kütle indeksi ve gövde ekstansör dayanıklılığı arasında anlamlı bir ilişki olduğunu göstermektedir.
Anahtar Kelimeler : Antropometri; erkek; spinal postür; statik denge; gövde kas dayanıklılığı